İbrahim er-Riyâhî ve Şiirleri

Arap şiiri, söz konusu evrensel iletişimin en köklü örneklerine sahip ola gelmiştir. Arap toplumunun vazgeçilmez bir unsuru olarak hayatın merkezinde yer almış ve oluşan edebî gelenek Arap şiirini zirveye taşımıştır. Bu açıdan bakıldığında her şair bu zengin edebî geleneğin birer evladı gibidir. Diğer yandan yaşamış olduğu coğrafya ve çağ da şairi yetiştiren ve etkileyen önemli unsurlardır. Aynı zamanda siyasî, ekonomik, sosyal ve kültürel gelişmeler şairin hayatına ve şiirlerine yansımaktadır. Bu unsurlar şairin, şiiri kaleme alma kasıt ve niyetini şekillendirmektedir. Bir diğer husus şairin his, hayal veya ilhamını ortaya çıkaran ise yine şairin bizzat kendisidir. Aynı edebî geleneğe sahip, aynı çağ ve coğrafyada yaşamış iki şair birbirinden tamamen farklı özelliklerde şiirler ortaya koyabilmektedir. Bunun en temel sebebi hayatlarında tecrübe ettikleri pek çok duygunun onların his dünyasında bıraktığı etkidir. Şairin hüzünlü-sevinçli, olumlu-olumsuz duygularından süzülen manalar, lafızlarda farklı şekil ve üsluplar olarak vücut bulmaktadır. Dolayısıyla bu çalışmanın merkezindeki şair er-Riyâhî ve onun şiirlerinin incelenmesi, Arap şiir geleneğinin bir parçası içerisinde çevresel etkenler gözetilerek Osmanlı dönemi Arap edebiyatının anlaşılmasına önemli katkılar sağlayacaktır.