İslâm Hukuk Metodolojisinde Hükümlerin Gerekçelendirilmesi -Seyfuddîn el-Âmidî Örneği-

Fıkıh usûlü, kelâm, mantık ve felsefe alanlarında devrin otoritelerinden biri sayılan Seyfuddîn el-Âmidî'nin (ö. 631/1233) hükümlerin gerekçelendirilmesi konusundaki görüşlerinin ele alındığı bu araştırma giriş, üç bölüm ve sonuçtan oluşmaktadır. Giriş kısmında, araştırma hakkında genel bazı bilgiler verilmiştir. Birinci bölümde, fıkıh usûlünün tedvîn asrı olarak kabul edilen hicrî üçüncü asırdan tahkîk asrı olarak kabul edilen hicrî yedinci asra kadar illet ile hüküm arasında kurulan ilişki tespit edilmeye çalışılmıştır. İkinci bölümde, Âmidî'nin şer'î hükümlerin gerekçelendirilmesinde esas kabul edilen hüsün-kubuh ve ilâhî fiillerin gerekçelendirilmesi ile illetin tartışmalı olan sıhhat şartlarına yaklaşımı, bu meselelerde diğer usûlcülerden farklı olarak savunduğu görüşler ve görüşlerini temellendirmede kullandığı kanıtlar incelemeye tabi tutulmuştur. Üçüncü bölümde, Âmidî'nin illeti belirleme yöntemleri, illeti geçersiz kılmaya yönelik itirazlara bakışı ve görüşlerini ispatlamak için ileri sürdüğü deliller incelenmiştir. Sonuç kısmında ise araştırmada varılan neticelere yer verilmiştir.